Kendi yolum

 Bir gün uyandım ve dedim ki: 

Olmadığım biri gibi yaşamak istemiyorum. Birileri üzülmesin diye kendim de üzülmek istemiyorum. Hele ki topluma, geleneklere, göreneklere göre hiç yaşamak istemiyorum. Annem ve babam üzülmesin diye de farklı yaşamak istemiyorum. Çünkü onların üzüntüsü de kendi iç üzüntüleri değil, elalem ne der üzüntüsü. Nasıl mutlu olmak istiyorsam öyle yaşamak istiyorum. Hayat cidden bir başkası ne düşünecek diye yaşamak için çok kısa. O yüzden sal Ayşe teyzeyi, Mehmet amcayı, onun oğlunu, bunun kızını,kendin ol. İşte bu yüzden ben hayatımı bir başkası için yaşamıyorum artık. Sadece kimsenin hayatına zarar vermeden kendi hayatımı yaşıyorum. Kurallara veya bir başka şeye bağlı değilim.Tek bağlılığım kendi hissettiklerim. Beni tanımlayan şey giydiklerim veya dış görüntüm değil o an ne hissettiğim ve bu hayatın içinden geçerken kendime ne kattığımdır. Senin için estetik veya kabul görülmeye çalışmıyorum, aynadaki ben için yapıyorum,gece başımı yastığa koyarken yaşayacağım iç huzurum için çabalıyorum. Çocukluğuma yapılan haksızlıkları telafi etmeye çalışıyorum belki de, bilmiyorum. Ama şunu biliyorum ki kimseyi  yaralamadan aldığım yaraları iyileştirmeye çalışıyorum. Ben kendi yolumdayım siz de yolunuza bakın . 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

30/07/24

İmkansızın içinden