Arşiv

 18.11.23


Bugün konuşacak hiç kimsenin kalmadığını fark ettim. İnsan zamanla en çok konuştuklarını da yitiriyor. Belki de aynı şeyleri konuştuğumuz içindir. Bence insan en çok anne ve babasıyla konuşabilmeli. Ben o kadar şanslı olmadığımı biliyorum. Aslında biliyor musun, ben en çok annemle konuşmak isterdim ama en uzak onayım. Bir kız çocuğu en çok annesine uzak olabilir mi? Ben öyleyim. Bugün ben ağlarken bana neyim olduğunu sordu. Nereden başlayayım? 27 yılın neresinden başlayayım anlatmaya anne? Bu soru için hem çok geç hem de anlamsız. Yoruldum mesela. Ne iş yaptın mı diyeceksin ya da hemen fark edecek misin ki üzerimdeki yorgunluk toprağını. Biz seninle neden konuşamıyoruz anne? Bu kimin suçu? Babanın mı? Annenin mi? Seni kızınla dertleşemeyecek kadar eksik yetiştirdikleri için onları öldürmek istiyorum anne. Seni ben büyüteyim anne. Kırmadan, üzmeden, 14 yaşında evlendirmeden. Sana söz veriyorum anne 15 yaşında anne olmana izin vermeyeceğim. 



28.03.2024


Biri bana yardım etsin, nerede olduğumu bilmiyorum. Bir kapana kısılmış gibiyim. Nefes alıyorum ama kafamı yere koyarsam bir kapan beni öldürecek. Gözümü kapatıp açıyorum kapanda değilim. Şimdi de bir duvarın en üçgen köşesindeyim. Öylece durmuş hiçbir şeyi izliyorum, hiçbir şeyi düşünüyorum, kalkmak istiyorum ama gidecek yol yok. Şimdi neredeyim biliyor musun? Bir kayanın tepesinde, karşımda deniz; denizi seyrediyorum. Derin bir nefes alıyorum, içimi huzur kaplamıyor, kederi çekiyorum içime. Deniz öyle mavi ve güzel ki, kendime kızıyorum. 

Şimdi diyorum kendi kendime şimdi… 

Ama öyle güzel ve korkaksın ki.

Lecky! diye bağırıyorum, hadi oğlum gidelim.



15.04.24


Gecenin bir vakti yine çişe kalktım. Hep diyorum kendi kendime gece yatmadan önce bu kadar fazla su içme, neyse banyodan geçerken gözüm aniden aynaya takılıyor. Aynadaki ben! O da ne tıpkı yeni uyanmış annem gibi. Gittikçe anneme benziyorum. Bir yandan da korkuyorum, anneme benzemek demek gerçek büyümek demek. En kötüsü de ne biliyor musun? Artık anneni anlıyorsun bu da şu demek 30’lara doğru el salla, sonra yine başlayan günün anlam ve önemi, duygu ve düşüncelere kısa bir ziyaret. Neyse bir daha gece yatmadan önce su içmeyeceğim. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

30/07/24

İmkansızın içinden

Kendi yolum